انا في مصېبة سوده
كده ليه امك فيها حاجه معرفتش ارد عليه بقيت زى الحجر ووشى مخطۏف ومش قادره اتنفس بس بابا مش سايبنى وصوتوا عالى ومساكنى من دراعى ويقولى
مالك ردى عليه فيكى ايه روحت ومن غير ما حس قولت بابا فى مصېبه
ج. والاخيره توبه
بابا فضل ماسك دراعى وقالى مالك يا توبه روحت قولت عمتى مسكت بابا وقالت استنى راحت مسكت ايدى وقالت توبه انتى مش صغيره ماما مالها تعبانه
وطردهم وقال لماما حسك عينك تعملى كده من ورايا تانى المفروض اى حاجه تحصل فالبيت لو حتى ملهاش لازمه لازم اعرفها لازم اعرف كل كبيره وصغيره راحت ماما قالت صحيح انت ايه اللى جابك دلوقتى ده لسه بدرى راحت عمتى قالت لها هو كان عندى لاقينا توبه جايه تحكلنا اللى حصل راحت ماما بصتلى بصه غريبه وقالت توبه توبه بنتى طيب ليه جيت ارد ع ماما واقولها انا اسفه بابا قالى اسكتى وقالها العيب منك انتى لما تجيبى ناس غريبه فى
